мәзәк

1. сущ.

1) шу́тка, насме́шка; заба́ва, поте́ха

мәзәк итеп әйтелгән сүз — сло́во, ска́занное в шу́тку; шу́тка

2) лит. шу́тка, юморе́ска, анекдо́т

Хуҗа Насретдин мәзәкләре — анекдо́ты Ходжы́ Насретди́на

2. прил.

1) чудно́й, стра́нный, заба́вный, поте́шный

мәзәк кеше — поте́шный челове́к; стра́нный челове́к

мәзәк хәлләр — стра́нные слу́чаи

2) шу́точный

мәзәк җырлар — шу́точные пе́сни

мәзәк кушамат — шу́точное про́звище

•

- мәзәк кору

- мәзәк өчен
- мәзәк итеп
- мәзәк түгел
- мәзәк эш түгел
- мәзәккә калдыру
- мәзәкләрне калдырыйк